'Global Brain' is een wereldwijde webloop
Hoe? Hoe zo? Hoe nu? Wat? Zult u wellicht denken over een 'Bloom'-conferentie.
Wel, als volgt: we maken gebruik van de regels die Howard Bloom heeft beschreven in zijn 'Global Brain'. In dit boek maakt Howard duidelijk dat al miljarden jaren lang de evolutie van sociaal, lerende netwerken gebruik maakt van dezelfde ontwerpregels. Evolutie 'is' gewoon intelligent design. Deze regels zijn, in mijn interpretatie:
Dit zijn de spelregels van een wereldwijde wedloop van netwerk tegen netwerk, groep tegen groep. Deze wedloop noemt Howard de toernooien tussen groepen. Deze toernooien zijn zo oud als de wereld: niet alleen bacterieën tegen elkaar en tegen virussen, protozoën tegen amoeben, planten tegen planten, dieren tegen planten en protozoën en bacteriën, mensen tegen elkaar en de rest van de wereld. Verandering, aanpassing, wedstrijden zijn overal. Een mooi voorbeeld is het steeds weer opdoemende griepvirus. De virusdeeltjes houden zich aan de regels van DNA en RNA-transcriptie, ze veranderen steeds wat aan hun buitenkant, ze 'testen' uit wat werkt en wat werkt krijgt alle middelen, dat wil zeggen, de inhoud van onze cellen.
Howard maakt aannemelijk dat de regels en het tournooi het wezen van dit universum vormen: niet alleen de subatomaire deeltjes doen mee, ook sterrenstelsel beantwoorden aan deze principes.
Bijvoorbeeld: een neutron zal in z'n eentje gemiddeld 31 minuten kunnen overleven. Voor neutronen is het dus essentieel om met protonen samen te werken. Dat komt de protonen weer goed uit, want die zouden elkaar blijven af stoten. Zonder de neutronen geen kernen. Door met electronen een team te vormen, zijn ze beter instaat 'te overleven'. Atomen, elementen, zijn de winnaars van het tournooi van de kerndeeltjes.
Biochemicaliën zijn, via de aminozuren, de overwinnaars van het tournooi tussen chemische elementen. Bacteriën zijn de winnaars van het tournooi van de biochemicaliën, met name van de DNA-riërs. Planten zijn ontstaan uit de wedstrijden tussen bacterieën, gewonnen door de cellen met hun mitochondriën en chloroplasten. En dieren hebben de andere wedstijd van de cellen gewonnen: door hun vermogen om te gedrag te leren en over te dragen via het centrale zenuwstelsel en het geheugen. Mensen, de meest recente fase van het werelweide toernooi, zijn de huidige winnaars, dankzij hun geavanceerde taalvermogen: zij zijn de 'winnaars' van de dieren.
Maar het zijn 'Pyrrus-overwinningen': virussen, bacteriën, ééncelligen, planten, dieren en zelfs de mensen zelf blijven 'slachtoffer' van de competitie. Hoe meer mensen er zijn, hoe meer bepaalde dieren - neem bijvoorbeeld de honden - er van profiteren.Zij hebben het vaak beter dan veel mensen. En van die honden profiteren weer vlooien. Van onze intensieve kippenhouderij proberen de virussen weer gebruik te maken, maar de overwinning lijkt aan biochemische stoffen zoals anti-biotica. Tot dat daarweer resistentie tegen ontstaat. ... ad infinitum
De principes van Bloom werden tot nu toe 'onbewust' toegepast. Eeuwenlang zijn ze door mensen gebruikt, zonder dat we er weet van hadden. Eerst binnen families, om kleine groepen verwanten samen te binden. Later gebruikten de stichters van goden vereeringen ze om stamverbanden te smeden. Vervolgens kwamen de oprichters van de grote religies, die, om de stammenstrijd te bezweren, met de innovatie van de bekering kwamen. Binnen elke religie vinden we de vier elementen terug: regels, inspiratie, beoordeling en werken. Thans zijn we net het hoogtepunt van de strijd tussen de religies gepasseerd: de huidige oplevingen zijn een kenmerk van achterhoede gevechten. Nu we bewust de principes van het evolutionair ontwerp kennen, kunnen we ze gaan toepassen.
Deze conferentie is een pilot van de toepassing van die principes.
Door: Jan @ 11:59 a.m.
0 Aanvullingen:
Een reactie posten
<< Home